Dit onderwerp bevat 27 reacties, heeft 4 stemmen, en is het laatst gewijzigd door 
-
Berichten
-
Nee, ik heb mijn dieren al 7 jaar en ik ben sindsdien 2 keer verhuisd, dat heeft nooit problemen opgeleverd, inmiddels woon ik alweer 3 jaar in mijn huidige woning. Ze staan al jaren in de woonkamer, we hebben verder geen huisdieren. Voeding/bodembedekking/speelgoed is allemaal niet veranderd. Wij hebben alles nagelopen waar het aan zou kunnen liggen. We hebben een keer andere bodembedekking geprobeerd (omdat ons ”oude” merk toen toevallig net op was) maar nadat we voor de eerste keer bij dokter van de Kamp waren geweest zijn we terug gewisseld naar het oude vertrouwde merk. Verder is er niks veranderd.
Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet. Ik zie geen vooruitgang, eerder achteruitgang. De medicatie die ze hebben gehad voor hun maag/darmen om zo hongergevoel op te wekken, werken (nog) niet. Ze hebben gisteren nog minder dan voorheen gegeten uit zichzelf. Dribbel eet wel een lekker snoepje maar Dommel keert zich er nog steeds totaal van af.
In 6 weken tijd heb ik alles gedaan wat ik kon bedenken, ik heb alles in mijn sociale leven opzij gezet om ze elke dag te dwangvoeren (meerdere keren per dag), ik ben geregeld naar de dierenarts geweest, noem alles maar op. Biedt verschillende soorten voer en hooi aan. Het leidt tot helemaal niets. Het heeft me bijna 1000 euro gekost en ik krijg heel sterk het gevoel dat het uiteindelijk allemaal zal eindigen met euthanasie. Ik zit er vandaag echt even helemaal doorheen, ben de hele dag al super emotioneel.
Ik weet namelijk niet wanneer ”het genoeg is geweest”. Ik klamp me aan elk sprankje hoop vast, hoe minimaal ook, maar over het geheel genomen zit er een dalende in plaats van een stijgende lijn in.Jeetje, heel veel sterkte.
Hoe moeilijk het ook is, je gevoel zegt meestal wel wanneer het genoeg is geweest.
Tot die tijd mag je best hoop blijven houden en ze blijven verwennen zodat ze toch wat binnen krijgen.
Heb je trouwens wel eens wortelpapje van olvarit geprobeert de meeste chins vinden dit erg lekker en wat ze ook lekker vinden is AA-drank die energie drank. Dit kun je ook in een spuitje aanbieden net zoals sterk aangelengde roosvicee of diksap dan weet je zeker dat ze genoeg vocht binnen krijgen.
Nogmaals heel veel sterkte.Het is dan waarschijnlijk heel moeilijk om ze nog te kunnen redden. Hoe moeilijk het ook is. Een lijdens weg is ook niks voor de jongens. Als het mentaal iets is kun je er weinig meer aan doen.
Een te veel of lang medicijn gebruik kan ook een oorzaak zijn waardoor ze zich steeds slechter gaan voelen.
Ik vind het heel rot voor je maar als het alleen maar achter uit gaat ben ik ook bang dat euthanasie nog het enige is wat ze kan helpen.Ik neem aan dat je ze al heen ab meer geeft. Anders daar meteen mee stoppen. Maar waarschijnlijk doe je dat al niet meer want 10 dagen q 2 weken is lang genoeg..
Hoe gaat het nu met de mannetjes?
Excuses voor de late reactie, wij zijn van 12 juni tot vanmorgen op vakantie geweest.
Ik heb op de dag dat ik mijn laatste bericht hier heb geschreven, dat het zo slecht ging met Dommel, besloten om volledig te stoppen met alle medicatie. Het ging zo slecht met het diertje en hij zag er zo erg beroerd uit dat we echt dachten dat zijn laatste dag geweest was. Op donderdag ging het ietsje beter, op vrijdag weer iets beter en op zaterdag at hij ineens zelf wat! Dat had hij al lang niet meer gedaan. Ik ben als een gek gaan afbouwen, binnen 14 dagen waren hij en Dribbel helemaal van het dwangvoeren af. Ik heb ze bij hun logeeradres geinstalleerd de dag voorafgaand aan onze vakantie, we waren toch wel huiverig om te gaan. Veel contact gehad tijdens de vakantie en het bleek toch veel beter te gaan dan verwacht. Ik heb de jongens vanmiddag opgehaald, ze zagen er beiden uit zoals ik ze achter had gelaten. Dommel is helaas niets aangekomen, hij weegt nog steeds maar 400 gram (hij woog eerder altijd rond de 440-450) maar hij is ook niet verder afgevallen. Bij aankomst thuis doken ze beiden meteen in de voerbak.
Ik hoop dat het vanaf nu echt beter gaat. Poepjes zijn normaal, ze zien er verder ook levendig en alert uit. Ik denk dat Dommel te veel last had van alle soorten medicatie die hij kreeg…Fijn om te lezen…Zoals ik indd al eerder aangaf kan medicatie indd de reden dat ze niet willen eten…
-
Deze reactie is gewijzigd 8 jaren, 11 maanden geleden door
Nonsys Chins.
Dat klopt, het zou alleen niet verklaren waarom Dommel in eerste instantie is gestopt met eten. Hij kreeg pas medicatie (pijnstilling) na de operatie. Dus dat kan nooit de reden zijn geweest waarom hij van de een op de andere dag ermee gekapt is.
Ze zijn in ieder geval al weer heel erg gewend thuis, ze zaten vanmorgen weer voor het deurtje te wachten op iets lekkers, beiden!
Wat fijn om te lezen.
Hoop dat alles nu goed blijft gaanIk kom nog even een update geven: Dribbel weegt normaal 480-485 gram en die weegt nu 497!! En Dommel weegt 413, dus die is 13 gram aangekomen in een week tijd! Heel trots op mijn jongens!
Das goed nieuws
Wat een fijn nieuws.
Ik kom even melden dat Dommel eergisteren 426 woog en Dribbel 531 gram
Dommel mag zeker nog wel wat aankomen, maar het gaat gewoon veel langzamer bij hem dan bij Dribbel. Hij is wel erg levendig, nieuwsgierig, aanhankelijk. Echt mijn lieve scheet.
Dribbel is nooit boven de 485 uitgekomen dus waarom hij ineens zo zwaar is, geen idee…hij is gewoon lekker zichzelf en eet (obviously) erg goed. Hij ziet er in ieder geval wel tevreden uit.Ik ben zo blij dat ik het niet opgegeven heb. <3
Wat een geweldig nieuws Karin.
-
Deze reactie is gewijzigd 8 jaren, 11 maanden geleden door
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.